مقایسه عملکرد شبکه عصبی مصنوعی و شبکه عصبی- فازی در پی شبینی دبی متوسط ماهانه حوضه آبریز دارای رژیم برفی (مطالعه موردی: رودخانه جاجرود)

ایران دراقلیمی خشک و نیم هخشک واقع شده و به همین دلیل از گذشت ههای دور تا کنون، آب گنجینه ای ارزشمند در این سرزمین به حساب می آمده و ایرانیان از طرق مختلف سعی در ذخیر هسازی و کنترلآن داشته اند. احداث سدها و ذخیره سازی آب رودخانه ها در پشت سدها، همچنین برنام هریزی برای بهره برداری بهنیه از این آب ذخیره شده مستلزم پی شبینی مقدار آبی است که در اثر بار شهای آینده در پشتسد ذخیره خواهد شد. برف یکی از اشکال بارش است که به دلیل تأخیر در تبدیل به رواناب، مدلسازی چگونگی تبدیل آن به رواناب بسیار متفاوت از مدلسازی سایر اشکال بارش است. در این پژوهش سعی شده بااستفاده از تواناییهای شبک ههای عصبی مصنوعی و شبک ههای عصبی فازی مدلی برای پیش بینی دبی متوسط ماهانه در رودخانه جاجرود تهیه شود که به کمترین میزان اطلاعات ورودی نیازمند باشد. از آنجا که رودخانهجاجرود در حوضه ای با رژیم عمدتاً برفی واقع شده است، سعی شده تا میان اطلاعات آب معادل برف ایستگاه های برف سنجی حوضه و دبی متوسط ماهانه آن رابطه ای منطقی بدست آید. بررسی نتایج و مقایسه ایندو مدل نشان دهنده برتری نسبی مدلسازی شبک ههای عصبی مصنوعی نسبت به شبکه های عصبی فازی در پیش بینی می باشد

Keywords:

حوضه آبریز جاجرود , دبی متوسط ماهانه , شبکه عصبی فازی , شبکه عصبی مصنوعی , مدلسازی ذوب برف