شناسایی عوامل تاثیرگذار در فرایند یادگیری در آموزش حضوری و غیرحضوری و تلفیقی

در دنیای امروزه آموزش مداوم و مطالعه یکی از مهم ترین ارکان زندگی در جامعه و پیشرفت می باشد. آموزش و مطالعه فقط به دوران مدرسه و دانشگاه اختصاص نداشته و در تمام مراحل زندگی باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین شیوه ی آموزش برای بهبود و تسریع یادگیری اهمیت زیادی دارد. پژوهش حاضر به بررسی روش های مختلف برای آموزش و بررسی مزایا و معایب و میزان تاثیرگذاری این روش ها در سطح یادگیری می پردازد. روش بررسی این پژوهش کیفی از نوع سنتز پژوهی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر پژوهش هایی است که در ۱۶سال اخیر در حوزه ی آموزش حضوری و غیر حضوری و تلفیقی در داخل و خارج ایران صورت گرفته است. از مجموع ۳۰مقاله ای که متناسب با ارتباط موضوعی داده ها مورد مطالعه قرار گرفت تعداد ۱۶ نمونه غربالگری و انتخاب شدند و بعد از کدگذاری باز ، محوری و گزینشی ، مفاهیم و مقوله ها استخراج شدند و در نهایتبراساس این مولفه های استخراج شده ، الگویی رسم شد. براساس یافته های این پژوهش استفاده از روش تلفیقی از آموزش های حضوری و مجازی برای افزایش بازده یادگیری مفید و موثر خواهد بود و توصیه می گردد؛ اما در نهایت برای انتخاب شیوه ی آموزش در مقیاس گسترده شرایط و امکانات موجود را نیز مد نظر قرار داد.

Keywords:

آموزش حضوری , آموزش غیرحضوری , آموزش تلفیقی