واکاوی نقش جایگاه حس تعلق به مکان در راستای طراحی مجموعه مسکونی با توجه به رویکرد معماری اجتماع گرا

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 220

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SETCONG01_039

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1401

Abstract:

شهرها به عنوان بزرگترین کانون گردهمایی انسان ها، بیشترین نقش را در نوع برقراری روابط سالم بین افراد ایفا می کنند.اما، متاسفانه، در شهرهای بزرگ کشورمان، به دلیل پیش بینی نکردن فضایی با مقیاس انسانی و حضور بیش از حد خودرو، شهرها بیش از انکه بتوانند در ایجاد تعامل و روابط اجتماعی موثر واقع شوند، باعث ایجاد ازدحام و شلوغی خسته کننده ای می شوند.مجتمع های مسکونی در واقع نهادهای اجتماعی پویایی هستند که میتوان آنها را به موجودات زنده تشبیه نمود. که همواره سیر تکاملی و سیکل حیات فیزیکی خود را پشت سر میگذارند. به وجود می آیند، رشد میکنند، بزرگ شده و تکامل مییابند. در بررسی رابطه انسان و محیط ،شناخت عناصر کالبدی، ویژگی های محسوس محیط و معانی و پیام های برخاسته از آن حائز اهمیت است . شناخت بهتر محیط زمانی ارزش بیشتری می یابد که علاوه بر بررسی عناصر و ویژگی های کالبدی محیط، معانی ومفاهیم برخاسته ازآن و ادراکات کنشگران نیز مورد واکاوی قرار گیرد. حس مکان از جمله مفاهیمی است که شناخت بیشتر آن می تواند به محققان و برنامه ریزان در زمینه های گوناگون یاری رسانده ودر نهایت منجر به توسعه محیط شود.روش تحقیق این پایان نامه از نوع تحلیلی-توصیفی می باشد و در مطالعات توصیفی نوعی جمع آوری آمار و ارقام و اطلاعات در باره جامعه مورد نظر صورت می پذیرد ، مطالعاتی که تنها به منظور شناخت و جمع آوری اطلاعات انجام می گیرند. در تحقیق توصیفی به استناد منابع در خصوص موضوع مورد مطالعه پرداخته می شود.توصیف کردن داده ها ، شناخت شرایط یا پدیده های مورد بررسی است و اجرای تحقیق توصیفی می تواند دریاری رساندن به فرایند تصمیم گیری موثر باشد، پس از تحلیل داده ها به توصیف داده های مورد نظر پرداخته شده است تا در راستای آن به یک نتیجه ی مطلوبی ختم شود.در بررسی و توصیف نمونه های تطبیقی دریافتیم که مولفه معنایابی می تواند بعنوان سر مولفه اساسی در کالبد یک بنا باشد چرا که رسیدن به یک فضای کیفی با توجه به مقوله ی دلبستگی به مکان،انعطاف پذیری فضایی و سیمایی که پیکره اش بر پایه اصول زیبایی شناسی نهاده شده باشد باید به یک معناگرایی واقع گرا گرایش داشته باشد.بنابراین برای اینکه در آینده محیط های بهتری را طراحی کنیم الزم است به شیوه استفاده افراد از محیط موجود دقت کنیم که سکونتی همراه با آرامش و تمرکز حواس و لذت از زندگی باشد، جایی که بازشناسی انسان از نفس خود با کیفیت بالایی رخ دهد، می تواند ارتباط بهتری با افراد جهت ایجاد و تعاملات اجتماعی داشته باشد.

Authors

علی جان نثار

دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی آیت الله آملی، آمل، ایران

فاطمه ابراهیم زاده

هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی، آمل، ایران

ابراهیم امیر کلانی

هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه، سوادکوه، ایران.