ارزیابی اثر بخشی استفاده از روغن آروماتیک و روغن سبوس برنج بر احیا خصوصیات خستگی قیرهای پیرشده

امروزه به دلیل افزایش هزینه های مربوط به ساخت روسازیهای آسفالتی با مصالح بکر و همچنین توجه بر کاهش ایجاد گازهای گلخانه ای، استفاده از مصالح بازیافتی و فناوریهای بازیافت آسفالت بطور جدی در دستور کار محققان و سازمانهای متولی راه قرار گرفته است. بازیابی خصوصیات رئولوژی قیر که در طول دوره سرویس دهی آن از بین رفته یا کمرنگ شده، نکته اصلی در استفاده از آسفالتهای بازیافتی است؛ که این امر به کمک جوانسازها امکانپذیر است. در پژوهش حاضر، تاثیر دو نوع جوانساز شامل روغن آروماتیک و روغن سبوس برنج بر احیا خصوصیات رئولوژیکی مرتبط با عملکرد خستگی دو نوع قیر پیرشده مورد بررسی قرار گرفت. قیرهای پیرشده از اعمال پیرشدگی کوتاه مدت در دستگاه لعاب نازک چرخشی و پس از آن اعمال سه چرخه پیرشدگی بلند مدت در دستگاه محفظه تسریع پیرشدگی روی یک قیرخالص و یک قیر اصلاح شده با پلیمر SBS تهیه شدند. جهت بررسی خصوصیات دو جوانساز، نمونه های آزمایشگاهی از ترکیب قیر پیرشده و هر یک از جوانسازها با مقادیر ۳، ۹ و ۱۲ درصد وزنی قیر تهیه شدند. خصوصیات رئولوژیکی مرتبط با خستگی، شامل شاخص خستگی سوپرپیو و آزمایش جاروب دامنه خطی، توسط دستگاه رئومتر برش دینامیکی اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایشهای انجام شده نشان داد که هر دو نوع جوانساز در بهبود مقاومت خستگی در هر دو نوع قیر پیرشده موثر واقع شدند. هرچند روغن سبوس برنج در مقدار ۱۲ درصد وزنی قیر پیرشده بهترین عملکرد را نشان داد.

Keywords:

پیرشدگی , جوانساز , خستگی , روغن آروماتیک , روغن سبوس برنج