تاثیر روش مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر میزان علاقه مندی دانش آموزان روستایی

مقاله حاضر با هدف تاثیر گذاری یادگیری ترکیبی بر پیشرفت تحصیلی دانش اموزان ابتدایی و ارتباط برقرار کردن دانش آموزان با روش تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی انجام گرفته است. امروزه با افزایش سرعت رشد دانش و همچنین افزایش ارتباطات، انسان میتواند از آن در آموزش و تربیت خود استفاده کند. روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش، روش گروه کنترل با پیش آزمون –پس آزمون است که جزء روش های نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش به صورت خوشه ای انجام گرفته است به طوری که از هر منظقه آموزشی دو مدرسه انتخاب شد و به طور کلی ۱۱۲ دانش آموز انتخاب شدند که به دو گروه ۵۶ نفری آزمایش و کنترل تقسیم کردیم. پس از بررسی اطلاعات به دست آمده به این نتیجه رسیدیم که گروه آزمایش با تحت تاثیر قرار گرفتن درشرایط روش تدریس مبتنی بر یادگیری، توانستند ضعف تحصیلی خود را تا حدودی برطرف کنند. به این گونه که بر اساس کارنامه های پیشرفت تحصیلی موجود، تعداد دانش اموزان با سطح خیلی خوب از ۲۶ نفر به ۳۵ نفر افزایش یافته است و در دیگر سطوح نیز تعداد دانش آموزان به طور قابل توجهی کاهش یافته است که این خود نشان از اثر بخشی این روش تدریس در کلاس درس است.

Keywords:

روش تدریس , یادگیری ترکیبی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان