مدیریت چند منظوره اراضی کشاورزی به عنوان راهکاری برای مبارزه با بیابانزایی (مطالعه موردی: شهرستان کازرون، استان فارس)

بیش از 80 درصد از پهنه کشور ما در شرایط اقلیمی خشک به سر می برد. بوم سازگان های این مناطق به شدت شکننده توام با خطرات بزرگی هستند که موجب ایجاد محدودیت های بزرگی برای برنامه های توسعه می شوند. مدیریت چند منظوره اراضی می تواند به عنوان راهکاری در مدیریت توسعه پایدار مناطق مورد استفاده قرار گیرد تا از این راه کشاورزان قادر شوند طبق اصل تولید مستمر، به حداکثر تولید نائل شوند و رویکرد حفظ و افزایش درآمد با هدف مبارزه با بیابان زایی صورت گیرد. بنابراین این تحقیق با هدف ارائه مدیریت چند منظوره اراضی به عنوان راهکاری مدیریتی چند منظوره در اراضی کشاورزی و راهکاری عملی و توجیه پذیر برای مبارزه با بیابان زایی صورت گرفت. منطقه مورد مطالعه شهرستان کازرون در استان فارس به علت شرایط خشک و نیمه خشک بودن و تاثیر پذیری بالای منطقه از روند خشکسالی و تغییر در مدیریت کشاورزی منطقه انتخاب شد. با مطالعات میدانی شهرستان کازرون 7 منطقه بررسی گشت و طبقه بندی مدل های موجود بر اساس روش نایر انجام گرفت تا انواع راهکارهای مدیریتی مشخص گردند. نتایج نشان داد که مدیریت چند منظوره اراضی موجب بهره وری بیشتر از منابع طبیعی و کاهش فشار بر اراضی می گردد و با توجه شرایط خشک استان فارس می توان مدیریت چند منظوره اراضی را یکی از موثرترین گزینه ها به منظور حفاظت و توسعه پایدار بیان کرد. همچنین تغییرات اقلیمی بر نوع راهکار مدیریت چند منظوره به صورت تاثیر بر نوع و ترکیب مولفه ها اثرگذار می باشد.

Keywords:

بیابان زایی , مدیریت چند منظوره اراضی , کشاورزی , توسعه پایدار