بررسی تاثیر افزودن فلوئور سولفونیل استر به رنگدانه های زانتوپترین در افزایش قدرت دریافت نور و پایداری سطوح انرژی با استفاده از محاسبات نظربه تابع چگالی (DFT) و چگالی وابسته به زمان (TDDFT)

زانتوپترین، مولکول آلی آروماتیک از خانواده پترین ها و از مهم ترین مشتق های پتربدین می باشد. خواص نوری اینمولکول باعث شده تا توجه به آن برای استفاده در دستگاه های نوری افزایش پیدا کند. ساختار ساده این مولکول. محاسبات نظری اش را آسان تر از سایر رنگدانه های آلی می کند. شیمی محاسباتی دستیار خوبی برای پژوهشگران است تا با کمک آن محدودیت های تجربی را کنار بزنند و با سرعت و هزینه کمتر به پژوهش بیردازند. استفاده از شیمی محاسباتی، راه حلمناسبی برای بررسی آثر تغییر خواص نوری و شیمیایی زانتوپترین می باشد. در این مقاله. زانتوپترین و مشتق دارایاستخلاف فلوئور سولفونیل استر آن در سطوح نظری (DFT-B۳LYP/۶-۳۱G++(d,p و (TD-DFT-CAM B۳LYP/۶-۳۱G++(d,p از نظر پایداری ترازهای LUMO، اختلاف ترازهای HOMO و LUMO، جابه جایی قرمز درناحیه مرئی و قدرت دریافت نور مقایسه شده اند. مشخص شد که مشتق دارای فلوئور سولفونیل استر با قدرت دریافت نوربسیار بیشتر و جابه جایی قرمز. برای کاربرد در سلول های خورشیدی مبتنی بر رنگدانه مناسب تر است.

Keywords:

زانتوبترین , شیمی محاسباتی , DFT , قدرت دریافت نور , سلول خورشیدی