عوامل موثر بر پایداری فعالیت ترویج خصوصی از دیدگاه کارشناسان مراکز خدمات جهاد کشاورزی استان های قزوین و زنجان

هدف کلی پژوهش، بررسی عوامل موثر بر پایداری فعالیت ترویج خصوصی از دیدگاه کارشناسان بخش دولتی، بر مبنای مدلسازی معادلات ساختاری، است. جامعه آماری مطالعه، کارشناسان ترویج بخش دولتی بود که در مراکز خدمات جهاد کشاورزی استان های زنجان و قزوین (کارشناسان پهنه)، مشغول خدمت بودند (N=۲۴۱). حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۱۴۸ نفر برآورد گردیده و با روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب، تعیین شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن از طریق روایی صوری، محتوایی، همگرا و تفکیکی مورد تایید قرار گرفت. جهت محاسبه پایایی نیز از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی، استفاده شد. داده ها از طریق نرم افزار Smart-PLS و بر مبنای رهیافت حداقل مربعات جزیی، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها حاکی از آن بود که عوامل زیرساختی، آموزشی-ترویجی، و اقتصادی، به ترتیب بیشترین تاثیر مثبت را بر سازه پایداری فعالیت ترویج در بخش خصوصی، داشتند . با توجه به تاثیر عامل زیرساختی، ساماندهی شبکه ترویج خصوصی از سوی سازمان جهاد کشاورزی در ابتدا و انجام سیاست های حمایتی جهت راه اندازی شرکت های نوپای مشاوره ای از قبیل اطلاع رسانی، آموزش و فرهنگ سازی جهت پذیرش فرهنگ ترویج خصوصی در منطقه، و تقبل سهمی از حق العمل ترویج خصوصی، پیشنهاد می گردد.

Keywords:

عملکرد ترویج , پایداری , ترویج دولتی , ترویج خصوصی