نوآوری سازمانی فرآیند حرکت به وضعیت بهینهسازمانی به منظور افزایش اثر بخشی سازمانی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 241

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHSS01_061

تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1401

Abstract:

امروزه تغییرات و تحولات در دنیا به قدری وسیع و و فراگیر است که سازمانها باید جهت بقا و ادامه حیات رشد و توسعه خود و دستیابی به عملکرد بهتر سازمانی همگام با این جریان باشند. یکی از مهمترین قابلیتهای سازمانی که منجر به ایجاد و آمادگی در برابر تغییرات و رقابت در عرصه کسب وکار میشود قابلیت نوآوری است نوآوری یکی از عوامل مهم رشد و توسعه در سازمانها است و منظور از آن بکارگیری ایده های نوین ناشی از خلاقیت است، به عبارت دیگر نوآوری یعنی اندیشه خلاق تحقق یافته بر همین اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی مفهوم نوآوری سازمانی و عوامل و موانع آن در سازمانها است. نوع تحقیق، کتابخانه ای و ابزار گردآوری اطلاعات پایان نامه ها کتابها ژورنالهای علمی وب سایتها و تحقیقات انجام شده بود. نتایج نشان میدهد متغیرهای فرهنگی مانند پذیرش ابهام کنترلهای بیرونی کم، تحمل ،ریسک تحمل تضاد و تمرکز نتایج و تاکید بر نظام باز متغیرهای ساختاری (عدم تمرکز در تصمیم گیری قوانین و مقررات ،کمتر قدرت انطباق و شبکه های ارتباطات رسمی و ارتباطات سریع بین واحدها و متغیرهای انسانی آموزش و توسعه دانش کارکنان جرات بخشیدن به افراد برای تغییر پذیری امنیت شغلی در سطح عالی برای کارکنان و وجود افراد خلاق) میتواند به افزایش نوآوری سازمانی کمک کند در کنار ،عوامل موانعی نیز مانند کمبود نیروی انسانی واجد شرایط در سازمان عدم وجود ساختار سازمانی مناسب و حامی فعالیت نوآورانه بالا بودن هزینه های نوآوری نبود انعطاف پذیری کافی مقررات و استانداردها و غیره میتواند مانع نوآوری سازمانی گردد.

Authors

حمید رحیمی

دانشیار و عضو هیات علمی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

کیوان شریف مرادی

دانشیار و عضو هیات علمی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

زهرا اسماعیل زاده قمصری

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

هانیه شیخ سامانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره شغلی، گروه روانشناسی و مشاوره، دانشکده روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران