بررسی رشته علوم تربیتی با رویکرد بومی سازی و اسامی شدن این رشته در ایران

علوم انسانی در حوزه موضوعی خود فهم معمای انسان ، تشخیص مسائل و ارائه طرحی برای رفع گرفتاری های انسان از روزمرگی ها و مشکلاتش را بر عهده دارد و نقش بی بدیل علوم انسانی در حیات اجتماعی و تحولات گسترده و پرشتاب آن بر کسی پوشیده نیست . علوم تربیتی نیز به عنوان شاخه ای از علوم انسانی ، نقش زیربنایی در نظام تعلیم و تربیت ، اقتصاد و فرهنگ دارد. با توجه به چنین وظیفه ای، یکی از راهبردهای اصلی هر نظام آموزشی ، پایه گذاری یا بازتولید یک نظام فکری در حوزه علوم انسانی ، به ویژه علوم تربیتی است تا با الهام از آرمانهای بومی ، ملی و ارزشی و نیز جهان بینی حاکم بر جامعه ، دست اندرکاران نظام تربیتی، به ویژه نظریه پردازان حوزه علوم تربیتی را در جهت تحقق اهداف تربیتی رهنمون سازد. تکنولوژی آموزشی فرآیند کیفی و خرد است ؛ یعنی به یادگیری تک تک انسان ها توجه دارد. در حال حاضر نیز می بینیم که دانشجویان توانمند این رشته گاه با وسایل بسیار ابتدایی، وسایل جدید و جالبی خلق می کنند . گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی یک رشته میان رشته ای است که تلفیقی از رشته های روانشناسی ، جامعه شناسی ، فلسفه ، مدیریت ، آمار، زبان خارجی و مشاوره می باشد. هدف این گرایش از یک سو فراهم ساختن فرصت های یادگیری هر چه بیشتر برای گروه های واجب التعلیم و علاقه مند به یادگیری و از سوی دیگر تربیت نیروی انسانی ماهر مورد نیاز توسعه اقتصادی کشورها است . در کل مدیریت و برنامه ریزی آموزشی ، مدیریت بر فعالیت های یاددهی و یادگیری به منظور ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار یادگیرنده و ارزیابی میزان تحقق این تغییرات است . فارغ التحصیل این گرایش به راحتی می تواند علاوه بر پیش بینی های آموزشی یک کشور ، مراحل برنامه ریزی آموزشی و مدیریت بر اجرای آن را ترسیم کند و با روش های بهتر آموزشی ، راهنما و مشاور خوبی برای یادگیرندگان باشد.

Keywords:

علوم تربیتی , علوم انسانی , بومی سازی , برنامه ریزی آموزشی , تربیت اسلامی