اثر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) قشر بینایی بر اکتساب و ماندگاری عملکرد حرکتی و حافظه کاری کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

مطالعه حاضر با هدف اثر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) قشر بینایی بر اکتساب و ماندگاری عملکردحرکتی و حافظه کاری کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت. در این مطالعه نیمهتجربی، با طرح تحقیقپیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری ۱ و ۴۲ روزه، ۲۴ کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی به صورت در دسترس انتخاب و -به صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۲ نفری تمرینات tDCS ناحیه بینایی و تحریک ساختگی قرار گرفتند. شرکت کنندگان درپیش آزمون، به اجرای ۳ آزمون حافظه کاری و ۱۰ مهارت پرتاب کردن و گرفتن پرداختند. مرحله مداخله در ۵ روز متوالی انجامگرفت که در هر روز، ابتدا تحریک الکتریکی مغز از قشر بینایی (آند Oz و کاتد Cz) و تحریک ساختگی انجام می گرفت و سپسشرکت کنندگان به اجرای ۳ آزمون حافظه کاری و ۱۰ مهارت پرتاب کردن و گرفتن می پرداختند. در آخرین جلسه، پس آزمون اجراگردید. ۱ روز و ۴۲ روز بعد از مرحله پس آزمون، به ترتیب مرحله پیگیری کوتاه مدت و بلندمدت انجام گرفت. داده ها به روشتحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی فراجمجمه ای قشر بینایی، باعث بهبود معنی دار حافظهکاری و عملکرد حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی گردید. دیگر نتایج، حاکی از ماندگاری حافظه کاری و عملکرد حرکتیکودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در آزمون های پیگیری کوتاه مدت و بلندمدت بود. به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر براثربخشی تمرینات tDCS ناحیه بینایی، بر عملکرد و حافظه کاری کودکان اختلال هماهنگی رشدی تاکید دارد.

Keywords:

تحریک الکتریکی , قشر بینایی , عملکرد حرکتی , حافظه کاری , ماندگاری