متناقض نما در اشعار مولانا
Publish place: The fifth international conference of psychology, educational sciences and social studies
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 294
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RAVAN05_0689
تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402
Abstract:
یکی از انواع آشنایی زدایی هنری در زبان, بیان پارادوکس یا متناقض نما است که از قوانین شناخته شده رستاخیز کلمات به شمار می رود و نظام محدود کلمات محاوره ای در هم شکسته می شود, که این امر باعث شکسته شدن تصاویر تکراری می شود. پارادوکس صرفا برای زیبایی آفرینی نیست بلکه خود واقعیت است که در نگاه اول عجیب و تکان دهنده است.نظام پارادوکس از نظر مولانا با اذهان نا آشنا با عرفان, نظامی متناقض است به این صورت که این عبارات و آنچه که هست از منظر عارفان و خداشناسان تناقض نیست و فقط متناقض نماست. متناقض نما یا پارادوکس در شعر حضرت مولانا به صورت فنی, زیبا و البته ظریف و شگفت انگیز خودنمایی میکند. پارادوکس با ورود عرفان توسط سنایی در شعر فارسی وارد شد و بعد از ان مولانا در اشعار خود به شکل هنرمندانه ای بکار برد.
Keywords:
Authors
علی نساج خلیل آباد
لیسانس زبان و ادبیات فارسی