علل اطاله دادرسی در دعاوی مربوط به ارث و راه های جلوگیری از آن

انسان به واسطه اهلیت تمتع و استیفاء می تواند در زندگی اجتماعی خویش طرف حق و تکلیف قرار بگیرد و چه بسیار هستند انسان هایی که در طول حیاتخویش، حقوقی را به دست می آورند و تکالیفی را نیز بر عهده می گیرند؛ بی آن که پیش از وداع دار فانی، نسبت به آن ها تعیین تکلیف کنند . آری در چنینوضعیتی است که قائم مقامان و طلبکاران متوفی می توانند حقوق خویش را از ترکه متوفی استیفاء کنندو در نهایت، به تقسیم ترکه بپردازندبدیهی است کهاگر استیفای حقوق به صورت صلح جویانه امکان پذیر نباشد، ذینفع بر آن می شود تا با طرح دعوا، حق خویش را مطالبه کند و آب رفته را به جوی بازگردانداین قبیل دعاوی که راجع به ترکه متوفی می باشد، دعاوی ارث نام دارد.دادرسی دعاوی ارث که شامل دعاوی تحصیل ترکه و تقسیم ترکه می باشد،تحت تاثیر خصوصیات این دعاوی، گاهی مطابق با قاعده نبوده و تابع تشریفاتی استثنائی می باشد. قانون آیین دادرسی مدنی در ماده ۵۰۱ چنین مقرر میدارد:«هرگاه یکی از اصحاب دعوی فوت نماید، دادگاه رسیدگی را به طور موقت متوقف و مراتب را به طرف دیگر اعلام میدارد. پس از تعیین جانشین و درخواستذینفع، جریان دادرسی ادامه می یابد». می توان دعاوی را به دو دسته شخصی و غیرشخصی تقسیم کرد. منظور از دعوی شخصی، دعوایی است که به علت وابستگی آن به شخصیت طرفین دعوی، با فوت یکی از آنها، ادامه دعوی منطق حقوقی نداشته و پذیرش زوال آن ترجیح دارد. با این حال، نمی توان انکار کرد که دعاوی شخصی نیز آثار مالی دارند. برای مثال، در دعوای (تنفیذ) فسخ نکاح ممکن است با توجه به اثر مالی آن برروی حصه وراث متوفی، احتمال پذیرش توارث آن داده شود.

Keywords:

اطاله , دادرسی , ارث , دعاوی ارث , راهکارها