مطالعه ای بر اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر مشکلات بین شخصی و ترس از صمیمیت در زنان با تجربه طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان متمرکز بر هیجان بر مشکلات بین شخصی و ترس از صمیمیت در زنان با تجربه طلاق بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه زنان با تجربه طلاق شهر مشهد در بهار سال ۱۳۹۷ بودند. که از مراکز مشاوره روانشناسی منطقه ۳ انتخاب شدند. با توجه به جامعه آماری ، در این پژوهش از نمونه گیری در دسترس استفاده گردید که با توجه به معیارهای ورود و خروج تعداد ۳۰ نفر انتخاب که از این تعداد ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند و درمان متمرکز بر هیجان بر گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بود از؛ پرسشنامه استاندارد ترس از صمیمیت (FIS) و مقیاس مشکلات بین شخصی .(IIP) پس از اجرای درمان متمرکز بر هیجان، داده های جمع آوری شده در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد تفاوت بین یک متغیر وابسته مشکلات بین شخصی و ترس از صمیمیت در گروههای آزمایش و کنترل وجود دارد. به عبارتی درمان متمرکز بر هیجان بر متغیرهای وابسته مشکلات بین شخصی و ترس از صمیمیت تاثیر مثبت معنی دار دارد در نهایت یافته های پژوهش نشان داد درمان متمرکز بر هیجان باعث بهبود میزان مشکلات بین شخصی و ترس از صمیمیت در زنان با تجربه طلاق شد.

Keywords:

درمان متمرکز بر هیجان , مشکلات بین شخصی , ترس از صمیمیت .