ساختار مدیریت تعارض در شاهنامه فردوسی

انسان ها برای برقراری ارتباط و تعامل باهم دیگر ناگریز از داشتن رفتارها و اعمالی هستند که تفاوت های ذاتی واکتسابی این رفتارها، تعارضات میان آنها را اجتناب ناپذیر می سازد.یکی از محورهای اساسی و مهم رفتار سازمانی، تعارض میان افراد است که به دلایل متعدد از جمله اختلاف دراحساسات، اهداف، خواسته ها و ارزش ها ما بین افراد به وجود می آید که مدیریت تعارض یکی از رویکردهای مهمرفتار سازمانی، درصدد کنترل و کاهش این تعارضات است.از سوی دیگر در حوزه علوم انسانی استفاده از آثار فرهنگیو ادبی یکی از محورهای اصلی توسعه جامعه است. شاهنامه فردوسی هم ازاین ارزش برخورداراست؛ بویژه درموردموضوع تعارض چرا که " تضاد و کشمش"عنصر کلیدی این کتاب است.در جستار حاضر با روش توصیفی تحلیلی به بررسی تعارضات میان فردی و راهکاری مدیریت تعارض در چند داستانپرداخته شده است.

Keywords:

تعارض , مدیریت تعارض , شاهنامه فردوسی