نقش آنتی اکسیدان ها در پاسخ به تنش های محیطی

گونه های اکسیژن فعال ROS در ابتدا به عنوان محصولات جانبی سمی سوخت و ساز هوازی شناخته می شدند. امروزه مشخص شده که ROS نقش پیام رسانی مهمی را در گیاهان ایفا کرده و فرآیندهای پاسخ به محرک های زیستی و غیرزیستی را تنظیم می کنند.اعضای اصلی خانواده ROS شامل رادیکال های ازاد مانند OH۰,O-۲ و غیر رادیکال هایی مانند H۲O۲ و سینگلت اکسیژن هستند. نقش خانواده ROS مانند یک شمشیر دو لبه است. در حالیکه آنها به عنوان پیام رسان های ثانویه در پدیده های فیزیولوژیک مختلف فعالیت می کنند، آنها همچنین هنگامی که تعادل ظریف بین تولید و حذف ROS، لازم برای هموستازی طبیعی سلولی، مختل شود، باعث ایجاد اسیب های اکسیداتیو تحت تنش های محیطی نیز می شوند. اسیب های سلولی به شکل تخریب مولکول های زیستی ظاهر می شوند و در نهایت به مرگ سلولی منجر می شوند. برای اطمینان از بقا، ابزارهای آنتی اکسیدانی کارآمدی را توسعه داده اند که شامل: اجزای آنزیمی مانند سوپراکسید دیسموتاز SOD، کاتالاز CAT، آسکوربات پراکسیداز APX، گایاکول پراکسیداز GPX، گلوتاتیون ردوکتاز GR، مونودهیدروآسکوربات ردوکتاز MDHAR و دهیدروآسکوربات ردوکتاز DHAR و آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی مانند اسکوربات و گلوتاتیون کاهش یافته GSH است. این دو جزء در همکاری با یکدیگر ROS ها را پاکسازی می کنند. در این بررسی اهداف و سازوکارهای مهار ROS ها توسط سامانه های آنتی اکسیدان بررسی می شوند که نقش بالقوه آنتی اکسیدان ها را در تحمل تنش های غیر زیستی و بقای سلولی برجسته می کند.

Keywords:

تنش های محیطی , آنتی اکسیدان ها , آسیب اکسیداتیو , رادیکال آزاد اکسیژن