بررسی سرقت اطلاعات DNA؛ از منظر فقه و حقوق ایران

فقه در بردارنده برنامه زندگی مسلمانان در همه ابعاد است و حقوق موضوعه ایران از فقه شیعه اقتباس شده است . در فقه شیعه ، به جرایم اجتماعی از جمله سرقت پرداخته شده است . «DNA» یکی از خاصترین ویژگی های جسمی افراد است و »دادههای ژنتیکی « و »اطلاعات دی انای « از جمله دستاوردهای علمی عصر جدید است که مطالعه بر روی سلولهای بنیادی انسان را شامل می شود و امروزه دارای اهمیت بسیار زیادی است . هرچند استفاده از اطلاعات دی انای در کشف و درمان بیماری ، تشخیص هویت ، کشف جرایم و بسیاری از موارد دیگر به جامعه کمک می کند، اما در عین حال این اطلاعات محرمانه می تواند مورد سوء استفاده صاحبان قدرت به منظور ساخت تسلیحات بیولوژیکی ، نسل کشی و تغییر در سلولهای بنیادی انسانها قرار گیرد. جستار حاضر که به روش تحلیلی - توصیفی انجام شده است ، به بررسی مبانی فقهی و حقوقی سرقت ژنتیکی پرداخته و در نهایت به این نتیجه رسیده است که پدیده »سرقت اطلاعات دی انای «، تمامی ارکان و شرایط لازم برای انطباق با عنوان »سرقت « در فقه شیعه و حقوق ایران رادارد و تبعا آثار مربوط به سرقت در فقه و حقوق، بر این عمل مترتب خواهد شد.

Keywords:

سرقت , سرقت DNA , فقه , حقوق موضوعه