اثربخشی روش یادگیری مبتنی بر مساله در کاهش هیجان های منفی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش یادگیری مبتنی بر مساله در کاهش هیجان های منفی تحصیلی دانش آموزان است. روش پژوهش از نوعنیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی تهران منطقه ۶ ناحیه ۳ درسال تحصیلی ۱۳۹۸ - ۹۹ می باشد. حجم نمونه متشکل از ۴۰ دانش آموز پایه دوم دبیرستان (۲۰ نفر گروه آزمایش، ۲۰ نفر گروه کنترل) بودکه به کمک روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه هیجان های تحصیلی پکرانو همکاران (۲۰۰۵) استفاده شد. در ابتدای پژوهش از هر دو گروه آزمایش و کنترل پیش آزمون هیجانهای تحصیلی به عمل آمد سپس گروهآزمایش به مدت ۱۲ جلسه روش یادگیری مبتنی بر مساله را دریافت نمودند در پایان، پس آزمون پرسشنامه هیجان های تحصیلی بر روی هر دوگروه انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و در بخش آماراستنباطی از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان هیجان های منفی تحصیلی دانش آموزانگروه آزمایش که با روش یادگیری مبتنی بر مساله آموزش دیده بودند نسبت به گروه کنترل، بطور معناداری داری اثربخش بوده است. و یافتهها نشان داد که روش یادگیری مبتنی بر مساله درکاهش هیجان های منفی تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است.

Keywords:

یادگیری مبتنی بر مساله , هیجان های منفی تحصیلی , دانش آموزان