مقایسه حداکثر اکسیژن مصرفی و غلظت هموگلوبین گلیکوزیله سرم خونمردان فعال، غیرفعال ومبتلا به بیماری عروق کرونر

با افزایش میزان فعالیت بدنی و هزینه انرژی مصرفی برحسب نوع، شدت و مدت های مختلف تمرین ورزشی درافراد دیابتیک و غیردیابتیک، میزان ابتلا و عوارض ناشی از دیابت، کاهش و فرآیند کنترل هیپرگلیسمی به طورمطلوب تری انجام می شود. اکنون این پرسش مطرح است که آیا بین مقدار هموگلوبین گلیکوزیله سرم خون مردان میانسال فعال، غیرفعال و مبتلا به بیماری عروق کرونر تفاوتی وجود دارد؟ آیا اجرای فعالیت بدنی به عنوانیک شاخص زندگی فعال و پرتحرک در مقایسه با کم تحرکی و بروز بیماری عروق کرونر، در مقدار هموگلوبین گلیکوزیله سرم خون مردان میانسال تاثیری دارد؟پ ژوهش مقطعی حاضر، از نوع پژوهش های توصیفی تحلیلی -گذشته نگر است که با روش مقایسه متغیرها و با هدف تعیین و مقایسه حداکثر اکسیژن مصرفی ) VO2max ) تخمینیبه عنوان شاخص میزان فعالیت بدنی و هموگلوبین گلیکوزیله ) HbA1c ( سرم خون انجام شد. آزمودنی هایپژوهش، سه گروه 10 نفری از مردان 15 تا 00 سال فعال، غیرفعالو مبتلا به CAD بودند که به طور تصادفی از میانافراد داوطلب واجد شرایط گزینش شدند

Keywords:

دیابت , فعالیت بدنی , هموگلاوبین گلیکوزیله , بیماری عروق کرونر , حداکثر اکسیژن مصرفی