تحلیل حقوقی مسئولیت اجتماعی شرکتهای دانش بنیان در صنعت نفت و گاز ایران

صنایع بالادستی و پایین دستی نفتی تاکنون تاثیرات فراوانی را بر محیط پیرامون خویش داشته اند ریسک فنی و سیاسی ناشی از این فعالیتها موجب وقوع پیامدهای ،اجتماعی زیست محیطی و گاها بی توجهی به حقوق مصرف کننده و مسائل مختلف اقتصادی و فرهنگی شده است. با پیشرفت جوامع و تغییرات در ،زندگی دولتها و شرکتهای چند ملیتی نسبت به وجود این خطرات آگاه تر شده و درصدد یافتن ابزارهایی جهت کنترل عواقب ناشی از آنها و جبران نمودن خسارتهای وارده از جانب آن ها می باشند. در پژوهش حاضر برآن خواهیم بود تا با ارائه تعریفی از مسئولیت اجتماعی شرکتی در پروژههای صنعت ،نفت نقش شرکتهای دانش بنیان را در اعمال این مفهوم بررسی نموده و اهمیت آن در هنگام طراحی و اجرای یک پروژه با توجه به اقدامات فعلی شرکتهای دانش بنیان فعال در صنعت نفت و گاز را نشان دهیم. در همین راستا به بررسی الزامات تعیین شده در قوانین موجود و مصوبات وزارت نفت و همچنین قراردادهای منعقده پرداخته و با بررسی نقاط قوت و ضعف خلاءها و نواقض ،موجود به ارائه پیشنهادات و راه حلهایی جهت ترغیب شرکتهای فعال در صنعت نفت و گاز ایران در ارتقاء مسئولیت اجتماعی و افزایش بهره وری توسعه این صنعت در کل جامعه بپردازیم. نتایج بررسی ها نشان دهد الزامات و ضمانت اجرا در قوانین می داخلی کشور به قدر کافی شرکتهای دانش بنیان را مکلف به مدنظر قرار دادن ابعاد مختلف مسئولیت شرکتها در هنگام طراحی و اجرا پروژه ها و انعقاد قراردادهای نفتی نمینماید بهتر است با توسعه صنعت نفت و اهمیت رقابت در ارائه کالا خدمات باکیفیت و افزایش بهره وری، شرکتهای و پیمانکار خود را ملزم به رعایت این مفهوم به عنوان یک اصل دارای منشا مسئولیت اخلاقی بدانند.