بررسی رابطه خودشکوفایی با تحمل ابهام و تفکر منطقی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودشکوفایی با تحمل ابهام و تفکر منطقی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه دخترانه شهرستان بافق انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعە آماری به تعداد ۷۰۰ نفر بود که با توجه به جدول مورگان تعداد ۲۴۸ نفر به عنوان نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین آنها انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از سه پرسشنامه؛ خودشکوفایی اسماعیل خانی، پرسشنامه تحمل ابهام نوع دوم مک لین و پرسشنامه تفکرمنطقی کمبر و همکاران استفاده شد، که هر سه پرسشنامه از نظر روایی مورد تایید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ بررسی شد که از میزان آلفا مورد تایید برخوردار بوده است. داده های پژوهش با نرم افزار SPSS و روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که بین خودشکوفایی با تحمل ابهام و خودشکوفایی با تفکر منطقی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

خودشکوفایی , تحمل ابهام , تفکر منطقی