مروری بر مطالعات وابستگی پرتابه رعد و برق به راس توربینهای بادی

توربین های بادی با وجود رعد وبرق در معرض آسیب هستند و یکی از آسیب پذیر ترین قطعات آنها پره ها می باشند.اگرچه نوک تیغه پره ها معمولا در طرح های استاندارد محافظت می شود، خسارات رعد و برق چندین متر دور تر از توربین نیز در برخی از مطالعات زمینه مشاهده شده است. با این حال، این آسیب های داخلی از نوک پره را نمی توان با پیوستن به راهنمای پائین به مرحله ای و یا شروع به حرکت به جلو تنها توضیح داد. در این مقاله ضمیمه در یک فلاش رعد و برق بالا به وسیله مکانیزم اصابت به قسمت های داخلی از تیغه و لبه توربین های بادی بزرگ مورد بررسی قرار می گیرد. در یک فلش صعود به بالا (رعد وبرق) از کانال که قبلا توسط ضربه قبلی یا جریان دائمی یونیزه شده است، استفاده می شود. تجزیه و تحلیل با مدل پیشگام سازنده و مدل تبلیغاتی SLIM انجام می شود. یک توربین بادی تجاری با تیغه ۴۵ متر طول و ارتفاع محور ۸۰ متر، یک مطالعه موردی است. تاثیر بازگشت حداکثر جریان بازگشتی احتمالی، زاویه چرخش لگن و باد در محل اصابت رعد و برق بر روی این مکانیزم، تحلیل می شود. احتمال پیوستن راهنماها دندانه دار به سمت تیغه برای مورد مطالعه نیز محاسبه شده است. نشان داده شده است که این مکانیزم آسیب می تواند یک نقطه اعتصاب جدید ایجاد کند تنها زمانی که تیغ توربین بادی به اندازه کافی از موقعیت اولیه آن (در هنگام آغاز راهنما اولویت بالا) تا آغاز راه راهنما راه دور، به اندازه کافی میچرخد. بنابراین پیوستگی راهنما داری مکانیسم است که می تواند اعتصابات رعد و برق را به تیغه و ناحیه داخلی در چند متر دور از نوک تیغه در توربین های بزرگ بادی توضیح دهد. با این وجود، پیوستگی راهنما دندانه نمی تواند اعتصابات رعد و برق در مجاورت نوک تیز توضیح دهد (در منطقه بین ۱.۵ تا ۶ متر از آن).

Keywords:

رعد و برق , راس توربینهای بادی , پرتابه