ارتباط انگیزش به یادگیری ریاضی با بهبود عملکرد ریاضی دانش آموزان دختر متوسطه اول

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین انگیزش به یادگیری ریاضی با بهبود عملکرد ریاضی دانش آموزان دختر متوسطه اولشهرکرمانشاه بود. پژوهش حاضر با عنایت به ماهیت و گزاره های آن به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها، کمی و مبتنی بر رویکرد همبستگی است . جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرکرمانشاه می باشد. حجم نمونه بر اساس جدول برآورد حجم نمونه مورگان، برابر با ۲۴۸ بود. ابزار گردآوری دادهها شامل : مقیاس ارزیابی عملکرد ریاضی (نمره دانش آموز در امتحان ریاضی نیمسال اول سال تحصیلی به عنوان معیار سنجش عملکرد ریاضی در نظر گرفته می شود) و پرسشنامه انگیزش ریاضی :کورتر(۲۰۰۵) در مقیاس پنح درجه ای لیکرت می باشد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از شاخص های آمار توصیفی شامل : شاخص های میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای پاسخگویی به فرضیه های تحقیق از آزمونهای آمار استنباطی شامل ضرایب همبستگی ، و تحلیل واریانس و نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد ۵۱% واریانس مربوط به عملکرد ریاضی توسط انگیزش ریاضی ، تبیین می شود(۵۱۳/۰ = ۲.(R لذا می توان گفت لذا یادگیرندگانی که از راهبردهای شناختی و فراشناختی بیشتری استفاده می کنند، در هنگام تدریس معلم یا هنگام مطالعه سعی می کنند همان موقع با معنادار کردن اطلاعات، ایجاد ارتباط منطقی با اطلاعات قبل ، کنترل چگونگی این فرآیند و ایجاد محیط یادگیری مناسب ، مطالب را یاد بگیرند و عملکرد تحصیلی خود را بالا ببرند و اضطراب کمتری را تجربه می کنند.

Keywords:

عملکرد ریاضی , انگیزش به یادگیری ریاضی , دانش آموزان دختر