تحلیل عوامل جرم شناختی موثر بر آسیب های خودزنی و خودکشی در بین سربازان با تاکید بر افسردگی و انسجام گروهی ( مطالعه موردی: پادگان شهید رستمی خرم آباد)

یکی از حوادث ناخوشایند که ممکن است برای سربازان اتفاق بیافتد خودزنی و خودکشی است ، که ریشه در علل مختلف اجتماعی ، خانوادگی ، افسردگی و روانی دارد. افسردگی یکی از مشکلات شایع در نیروهای نظامی بوده که ناتوانی وسیعی را در آنان موجب می شود. این پژوهش در راستای تبیین و واکاوای علت ها و عوامل رخداد پدیده خودزنی و خودکشی در بین پرسنل وظیفه پادگان شهید رستمی شهر خرم آباد بر اساس نظریه های جرم شناختی صورت گرفته است ، از این رو سعی شده است با بهره گیری از نظریه علت شناسی جنایی به علت های موثر در وقوع این پدیده پرداخته شود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها توصیفی - تحلیلی از نوع پیمایشی است . جامعه آماری تحقیق به تعداد ۲۸۵ نفر از پرسنل وظیفه پادگان شهید رستمی شهر خرم آباد به صورت تصادفی می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ساخته شده با طیف پنج گزینه ای لیکرت (خیلی زیاد، زیاد، متوسط ، کم ، خیلی کم ) برای عوامل موثر بر خودزنی و خودکشی استفاده گردیده است . همچنین به منظور تجزیه وتحلیل دادهها از نرم افزار SPSS استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس نظریات جرم شناختی ، مهمترین عوامل موثر در بروز خودزنی و خودکشی در بین سربازان افسردگی و اختلالات شخصیتی می باشد. همانطور که اشاره گردید یکی از عوامل مهم در بروز خودکشی در بین سربازان افسردگی می باشد. برای کاهش این امر می توان از روابط میان فردی یا انسجام گروهی بهره گرفت . در این پژوهش جهت بررسی میزان افسردگی سربازان از مقیاس (CES-R) رادولوف و برای متغیر انسجام گروهی از پرسشنامه سی بلد و کلی استفاده شده است . بر اساس یافته های پژوهش بین انسجام گروهی و ارتباطات بین فردی و همچنین افسردگی با رفتارهای خودکشی در بین سربازان همبستگی معناداری وجود دارد به طوری که هر اندازه ارتباطات بین فردی و انسجام گروهی در محیط پادگان بیشتر باشد میزان افسردگی کمتر و در نتیجه رفتارهای منجر به خودکشی هم کمتر می باشد.

Keywords:

افسردگی , خودکشی , سربازی , انسجام گروهی .