بررسی تاثیر آموزشهای گروهی بر کاهش پرخاشگری معتادان ) مطالعه موردی: کمپ های ترک اعتیاد بخش ماهیدشت-شهرستان کرمانشاه)

پرخاشگری یکی از مهمترین مشکلات جوامع محسوب می شود که در سطوح و ابعاد مختلف دیده میشود و شیوه های ابراز آن نیز متفاوت است، گاهی به صورت خشم فرو خورده میشود و گاهی به افراد و اشیاء بیرونی معطوف میشود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی مهارتهای ارتباطی بر میزان پرخاشگری معتادان به مواد مخدر حاضر در کمپهای ترک اعتیاد بخش ماهیدشت صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۷۰۰ نفر از معتادان حاضر در کمپهای ترک اعتیاد محدوده مورد مطالعه میباشد. برای انجام پژوهش۱۲۰ نفرازمعتادان که واجد شرایط پرخاشگری بودند را انتخاب و بعد از اجرای پرسشنامه پرخاشگری AGQ ،۶۳ نفر از این افراد پرخاشگری بالایی داشتند که از میان آنها ۴۵ نفر به صورت تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری جایگزین شدهاند, که ۱۵نفر در گروه آموزشی مدیریت خشم ۱۵ نفر در گروه آموزش های گروهی و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفته اند. گروه آزمایش اول در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به مدت ۱ ماه تحت آموزش مدیریت خشم قرار گرفتند و گروه آزمایش دوم نیزدر۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به مدت ۱ماه تحت آموزش مهارتهای ارتباطی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر سه گروه اجرا شد. برای آزمون فرضیه ها وتجزیه وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی واستنباطی استفاده شد. نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزشهای گروهی مهارتهای ارتباطی بر کاهش پرخاشگری موثر بوده است. این پژوهش نقش و تاثیر آموزش گروهی مهارتهای ارتباطی را بر کاهش پرخاشگری معتادان مورد تایید قرار میدهد.

Keywords:

آموزش گروهی , پرخاشگری , مدیریت خشم , مهارتهای ارتباطی.