تاثیر محلولپاشی عناصر ریز مغذی بر برخی صفات رویشی و عملکرد گندم در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری و محلول پاشی عناصر روی، بر و آهن بر برخی صفات رویشی و عملکرد گندم، آزمایشی در داوود آباد ورامین طی دو سال زراعی ۱۳۹۶-۱۳۹۵و ۱۳۹۷-۱۳۹۶به اجرا درآمد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد عامل اصلی رژیم های آبیاری در سه سطح (I۱: آبیاری معمول، I۲: قطع آبیاری در شروع رشد ساقه و I۳: قطع آبیاری در شروع رشد ساقه و پر شدن دانه) و عامل فرعی شامل محلول پاشی عناصر کم مصرف در هشت سطح (M۱: شاهد (بدون محلول پاشی)، M۲: محلول پاشی عنصر بر، M۳: عنصر روی، M۴: عنصر آهن، M۵: روی+بر، M۶: آهن+بر، M۷: روی+آهن و M۸: روی+بر+آهن) بودند. نتایج نشان داد که قطع آبیاری در شروع رشد ساقه و پر شدن دانه (I۳) منجر به کاهش معنی دار عملکرد دانه گردید. بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار آبیاری نرمال با میانگین ۶۷۸۸ کیلوگرم در هکتار بود. محلول پاشی عناصر ریزمغذی بصورت توام (Fe+Zn+B ) بیشترین عملکرد دانه را با میانگین ۶۵۴۹ کیلوگرم در هکتار داشت.

Keywords:

گندم , محلول پاشی , سولفات روی , تنش کم آبی