نقش توانمندسازی سیستم های پشتیبان تصمیم گیری در یادگیری سازمانی

سازمانها به طور عادی اطلاعات را پردازش می کنند، تصمیماتی را اتخاذ نموده و آنها را اجرا می کنند. پیشرفت های اخیر در زمینه کامپیوتر و تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات طریقه انجام هر یک از وظایف سازمان را تغییر داده است . سیستم های پشتیبان تصمیم (DSSs) یک دسته مهم از ابزار هایی هستند که یک سازمان برای پشتیبانی و ارتقاء فعالیت های تصمیم گیری خود مورد استفاده قرار می دهد. به طور سنتی ، سازمانها به دنبال این هستند که یک سری اهداف از پیش تعیین شده و ثابت داشته باشند. اما برای حفظ جایگاه رقابتی و بقاء در محیط پویای امروز سازمانها باید توانایی واکنش سریع نشان دادن و وفق پیدا کردن با تغییرات در وضعیت کسب و کارش را داشته باشند. برخی تغییرات می تواند به دلیل پیشرفت های فنی ، رشد و تغییر تقاضای مشتریان، الزامات رقابتی ، تغییر در نیروی کار، تاثیرات محیطی و سیاسی ، فشارهای اجتماعی ، نگرانی های امنیتی و غیره باشد. در سال های اخیر حوزه سیستم های پشتیبان تصمیم بسیار تخصصی تر شده است و در برگیرنده پارادایم هایی همچون سیستم های خبره((ESs، سیستم های پشتیبان تصمیم های هوشمند، سیستم های پشتیبان تصمیم های فعال و سیستم های پشتیبان تصمیم های سازگارپذیر می باشد. هوش مصنوعی (AI)بر پایه فنونی است که در بسیاری از کاربردهای سیستم های پشتیبان تصمیم به کار گرفته شدهاند، از اینرو قابلیت های پشتیبانی سیستم های پشتیبان تصمیم افزایش می یابد. برخی پارادایم ها دارای کاربرد بالقوه در هر دو زمینه یادگیری سازمانی و فردی می باشند. هرچند میزان اینکه هر یک از سیستم های پشتیبان تصمیم های موجود می توانند یادگیری سازمانی را تقویت کنند هنوز به طور جدی مورد بحث است . این مقاله استراتژی های یادگیری به کارگرفته شده توسط سازمانها وسیستم های پشتیبان تصمیم ها رمورد آزمون قرار میدهد و یک چارچوب را به منظور شرح اینکه چگونه یک سیستم های پشتیبان تصمیم می تواند یادگیری سازمانی را ارتقا دهد ارائه می دهد

Keywords:

سیستم های پشتیبان تصمیم , سیستم های پشتیبان تصمیم های سازگارپذیر , یادگیری سازمانی , هوش مصنوعی , یادگیری القائی