مداخلات نوین در کاهش مشکلات رفتاری اتیسم

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که میتواند باعث ایجاد چالشهای مهم اجتماعی، ارتباطی و رفتاری کودک شود. اصطلاح “طیف” به طیف گسترده ای از علائم، مهارتها و سطح اختلالی که افراد مبتلا به اوتیسم میتوانند داشته باشد اشاره دارد.اختلال طیف اتیسم نوعی اختلال عصبی تحولی است که براساس پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی با معیار کلی نقص در ارتباطات اجتماعی و تعاملات اجتماعی و نیز الگوهای رفتاری، علایق یا فعالیتهای محدودشده و تکراری معرفیشده است. میزان شیوع این اختلال روزبه روز در حال افزایش است، به طوریکه براساس آخرین گزارشها، شیوع آن به یک در ۷۰ نفر رسیده است.پژوهش هایی که بر روی کودکان اوتیستیک انجام شده است نشان می دهد که عوامل ارثی، نقش موثری در بروز اوتیسم در کودکان دارند پژوهش های دیگر نیز به عوامل زیستشناختی موثر در بروز اوتیسم دلالت دارند. به طورکلی به نظ میرسد که کودکان اوتیستیک از یکطرف با ساختار بدنی متفاوتی به دنیا می آیند که خود زمینه این اختلال را ایجاد می کنند و از طرف دیگر، سایر عوامل محیطی نیز موجب وخیم تر شدن اوضاع می شوند.در مورد درمان این اختلال هیچ روش منحصر به فردی وجود ندارد و تاکنون نیز هیچ داروی اختصاصی برای درمان قطعی آن معرفی نگردیده اما طبق تحقیقات انجام شده از میان روشهای درمانی، رفتاردرمانی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و یا ترکیبی از آنها توانسته بهبودی بیشتری در این کودکان به وجود آورد.با توجه به اینکه این روش درمانی و اثرات آن بر درمان اختلالهای شایع در کودکان به ویژه کودکان دارای اختلال اوتیسم در داخل کشور کمتر موردتوجه و پژوهش قرار گرفته است و همچنین این موضوع برای اولین بار در قلمرو مطالعه، موردپژوهش قرار میگیرد میتواند از اهمیت و ضرورت خاصی برخوردار باشد.پس از جستجو در پایگاه داده های اطلاعاتی در دسترس با کلیدواژه های مناسب به دو زبان فارسی و انگلیسی تعداد ۳۰مقاله به دست آمد. از این میان ۱۸ مقاله که بیشترین ارتباط را با اهداف پژوهش حاضر داشت، انتخاب وموردبررسی قرار گرفت. با توجه به مطالعات انجام شده، ثابت شده است که مداخلات رفتاری فشرده اولیه یک درمان با کارایی بالا برای کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم میباشد.

Keywords:

اتیسم , اختلالات رفتاری , اختلال , طیف عملکرد اوتیسم