اثربخشی آموزش مهارت زندگی با رویکرد سایکودرام بر خودپنداره جنسی در زنان مبتلا به واژینیسموس

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 276

This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HOLISTICCONF02_007

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1402

Abstract:

مقدمه : واژینیسموس یک اختلال جنسی شایع با اثر مخرب بر سلامت جسمی و عمومی است که میتواند به شدت تجربه مقاربت جنسی را مختل کند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان آموزش مهارت زندگی با رویکرد سایکودرام بر خودپنداره جنسی در زنان مبتلا به واژینیسموس انجام گرفت. مواد و روش ها : در این مطالعه کارآزمایی آزمایشی تک موردی و طرح خط پایه چندگانه سه زن مبتلا به واژینیسموس که به درمانگاه های درمان اختلال جنسی مراجعه کرده بودند در مطالعه شرکت داده شده قبل و پس از مداخله به ابزار جمع آوری شامل پرسشنامه خودپنداره جنسی اسنل پاسخ دادند.آزمودنی ها پس از تعیین خطوط پایه در متغیر وابسته به ترتیب وارد مرحله درمان سایکودرام شده و به مدت ۸ جلسه هفتگی به صورت فردی مورد درمان قرار گرفتند در این پژوهش از معنی داری بالینی استفاده شده است برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارزیابی کارایی از روش های ترسیم دیداری و تحلیل نمودار گرافیکی بهبود تشخیصی استفاده شد . یافته ها: آموزش مهارت زندگی با رویکرد سایکودرام بر متغییر های اضطراب جنسی، خودکارآمدی جنسی، آگاهی جنسی، جرات ورزی جنسی، خوش بینی جنسی، اعتماد به نفس جنسی، رضایت جنسی، طرحواره جنسی، ترس از رابطه جنسی،افسردگی جنسی و کنترل درونی جنسی موثر بوده و درمان کاملا موفقیت آمیز بوده است.رویکرد سایکودرام بر متغییر های انگیزه برای اجتناب جنسی پرخطر، اشتغال ذهنی جنسی، پایش – نظارت جنسی، انگیزه جنسی و قدرت – کنترل جنسی در پایان مراحل پیگیری تاثیری نداشته است و درمان موفقیت آمیز نبود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از اثربخشی درمان سایکودرام در بهبود واژینیسموس بود. بنابراین گنجاندن این درمان در مداخلات در نظر گرفته شده برای این بیماران انجام مطالعات بیشتر با گروه های کنترل تعداد نمونه بیشتر توصیه می شود .

Authors

فاطمه موسوی

دانشجوی مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان، بهبهان، ایران

آرزو رضایی

گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان، بهبهان، ایران

هاجر حقیقی

گروه مامایی، بیمارستان حاج عزیزی،دانشگاه غلوم پزشکی مازندران، جویبار،ایران

بهار صادقیان

کارشناسی ارشد مشاوره مامایی، گروه مامایی، بهداشت باروری مرکز تحقیقات ترویج، دانشگاه علوم پزشکی اهواز،اهواز،ایران

علی لشگریان

عضو سازمان روانشناسی ایران، عضو انجمن دراما تراپی ایران،تهران،ایران

زهره احمدی

گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان، بهبهان، ایران