رابطه بین مهارت های ارتباطی و فرسودگی شغلی در پرسنل بیمارستان ولیعصر(عج) شهرستان قم

در پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی و فرسودگی شغلی در پرسنل بیمارستان ولیعصر(عج) شهرستان قم پرداختیم. از نظر روش تحقیق یک مطالعه کاربردی ، توصیفی و پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری شامل تمامی پرسنل درمانی و غیر درمانی بیمارستان ولیعصر(عج) شهرستان قم هستند. ابزارهای سنجش استفاده شده در پژوهش عبارتند از: پرسشنامه مهارت های ارتباطی کویین دام و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش. داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۰ و روش آماری همبستگی و آماره های توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونه آماری در این پژوهش شامل ۲۰۰ نفر بود( ۱۰۰ نفر پرسنل درمانی ، ۱۰۰ نفر پرسنل غیر درمانی ) که در این تحقیق به علت اینکه ظرفیت بالای جامعه ی آماری وجود دارد از نمونه گیری با استفاده از جدول مورگان و فرمول کوکران استفاده شده است به جهت آنکه نمونه ها از بخش های مختلف اداری(نظیر مالی، اسناد، خدمات، ترخیص، انفورماتیک و غیره) و درمانی(نظیر بخش های جراحی ، بستری و عمومی، مامایی، آی سی یو و غیره) بیمارستان می باشند از روش خوشه گیری نیز استفاده شده است. نتایج مربوط به همبستگی پیرسون بین مهارت های ارتباطی و فرسودگی شغلی در پرسنل اداری ۰/۰۵۲۰ r و ۰/۰۰۰ P) میباشد رابطه معناداری بین دو متغیر وجود دارد میتوان با اطمینان ۹۵ درصد نتیجه گرفت بین مهارت های ارتباطی با فرسودگی شغلی در پرسنل اداری رابطه معناداری وجود دارد یعنی هر چه مهارت های ارتباطی بیشتر باشد فرسودگی شغلی کمتر است. ضریب همبستگی محاسبه شده بین مهارت های ارتباطی و فرسودگی شغلی ۰/۰۶۵۰ r و ۰/۰۰۰ P) میباشد رابطه معناداری بین دو متغیر وجود دارد یعنی میتوان با اطمینان ۹۵ درصد نتیجه گرفت بین مهارت های ارتباطی و فرسودگی شغلی در پرسنل درمانی رابطه معناداری وجود دارد و این رابطه منفی میباشد یعنی هر چه مهارت های ارتباطی بیشتر است فرسودگی شغلی کمتر میشود.

Keywords:

فرسودگی شغلی , مهارت های ارتباطی , پرسنل درمانی