بررسی تاثیر یک دوره تمرینات منتخب مقاومتی بر اندازه های بدنی و فاکتورهای قدرت و استقامت عملکردی جودوکاران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرینات مقاومتی بر فاکتورهای قدرت و انعطاف پذیری عضلات ناحیه بالا تنه ورزشکاران رشته جودو بود. برای این منظور، تعداد ۲۰ جودوکار مرد گلستان به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و در دو گروه تمرین ۱۰نفری مقاومتی و گروه قرار گرفتند. این پژوهش از نوع توصیفی و با شبه تجربی بود که در دو گروه تجربی و کنترل عملیاتی گردید. آزمودنیهای گروه تمرین مقاومتی علاوه بر تمرینات عادی روزانه تیم به مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه در برنامه تمرین مقاومتی شرکت کردند. در نهایت شاخص های درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی، توده بدون چربی، قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و حجم عضله دو سر بازویی قبل و بعد از هشت هفته تمرین مقاومتی اندازهگیری و محاسبه گردید. وضعیت توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف بررسی ( (p>۰/۰۵ بررسی شد و با توجه به طبیعی بودن توزیع داده ها، از آزمون تی همبسته برای مقایسه مقادیر پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای پژوهش و از آزمون تی مستقل برای بدست آوردن اختلاف بین دو گروه کنترل و تمرین استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر تغییرات معنیداری را در شاخصهای ترکیب بدن شامل کاهش درصد چربی بدن (%۲۵)، شاخص توده بدن (%۱/۶) و دور کمر (%۲/۳) و افزایش توده بدون چربی (%۵/۳) نشان داد .(p<۰/۰۵) در حالیکه در شاخص دور شکم افزایش معنی داری مشاهده نشد. همچنین قدرت (پرس سینه %۶۶/۷، آزمون پنجه (%۲۳/۹۴ و استقامت عضلانی (دراز و نشست %۳۳/۷۱، پرس سینه (%۳/۳۸ به طور معنیداری افزایش یافت(.(p<۰/۰۵ میانگین تغیرات حجم عضلات (قطر بازو، محیط بازو، سطح مقطع بازو) در هر دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تغییرات معنیداری داشت .(p ۰/۰۵) نتایج آزمون تی مستقل موید آن بود که شاخصهای قدرت و استقاومت اختلاف معناداری در گروه تجربی و کنترل برخوردار بود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر میتوان پیشنهاد کرد که تمرین مقاومتی برای بهبود ترکیب بدن، حداکثر قدرت، انعطاف پذیری و حجم عضلانی در ورزشکارن بسیار مفید است.

Keywords:

تمرین مقاومتی , ترکیب بدن , قدرت عضلانی , استقامت عضلانی , جودوکار