ارزیابی کارایی برکه های تثبیت بافلدار با رشد چسبیده در حذف کلی فرم ها در مقیاس پایلوت

سابقه و هدف: برکه های تثبیت یکی از فرآیندهای متداول تصفیه فاضلاب به ویژه در مناطق گرمسیر می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تعداد بافل ها و سطح رشد چسبیده در بهبود بازدهی این فرآیند در حذف کلی فرم ها بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در مقایس پایلوت و در مجاورت تصفیه خانه فاضلاب شهر اهواز انجام شد. پایلوت این تحقیق از یک سیستم شاهد و سه سیستم دیگر تشکیل شد. در سیستم شاهد دو برکه به صورت سری به هم متصل شدند. چیدمان و ابعاد سه سیستم دیگر مشابه سیستم شاهد بود با این تفاوت که برکه های سایر سیستم ها به بافل و مدیای با بستر ثابت مجهز شدند. در مدت چهار ماه قابلیت سیستم ها در حذف کلی فرم ها در زمان ماندهای مختلف ارزیابی و ثابت مرگ باکتری ها در هر برکه تعیین شد. یافته ها: در مدت نمونه برداری با میانگین زمان ماند ۷/۸ روز، بازده حذف کلی فرم ها در سیستم شاهد به طور میانگین ۶۹ درصد و در سیستم های دو، سه و چهار بافل به ترتیب ۸۰، ۸۴ و ۸۶ درصد تعیین گردید. میانگین ثابت مرگ باکتری ها در برکه اول سیستم شاهد ۱۱/۰ بر روز و با افزایش تعداد بافل ها و بسته های مدیا به دو، سه و چهار به ترتیب ۱۶/۰، ۱۷/۰، ۱۸/۰ بر روز به دست آمد. به علاوه این ثابت در برکه دوم بیش تر از برکه اول به دست آمد. استنتاج: استفاده از بافل و مدیای با بستر ثابت بازده کلی حذف کلی فرم ها را بهبود داد . اثر سیستم دو و سه بافل در حذف کلی فرم ها نسبت به سیستم شاهد قابل توجه و در قیاس با سیستم چهار بافل، از نظر اقتصادی موجه تر بود.

Keywords:

waste stabilization ponds , attached growth , baffle , coliform , برکه های تثبیت , رشد چسبیده , بافل , کلی فرم ها