اثربخشی واقعیت درمانی بر سرسختی روانشناختی معتادین مرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر سرسختی روانشناختی معتادین مرد انجام گرفت. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان مراجعه کننده به مراکز درمان سوء مصرف مواد شهرستان رودسر در سال ۱۴۰۱ بود که از آن میان ۳۰ معتاد مرد که کمترین نمره سرسختی را کسب کرده بودند، به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. سپس، واقعیت درمانی طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آموزش اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. در پایان، هر دو گروه آزمایش و کنترل مجددا به پرسشنامه سرسختی پاسخ دادند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان سرسختی در مرحله قبل از مداخله و بعد از مداخله اختلاف معناداری داشته است. همچنین بین گروه مداخله و گروه کنترل، اختلاف معناداری بود (۰/۰۰۱=p). واقعیت درمانی منجر به افزایش سرسختی در گروه آزمایش شده است. اما این نتیجه در مورد گروه کنترل به دست نیامد.

Keywords:

واقعیت درمانی , سرسختی , معتادین مرد