تاثیر دو نوع طرز مصرف کافئین بر پرش و چابکی بازیکنان پسر تنیس روی میز

زمینه و هدف: با وجود آن که کافئین مکملی محبوب بین ورزشکاران است و مطالعات بسیاری در این زمینه انجام گرفته است اما مطالعات در خصوص روش های مختلف مصرف کافئین و رشته های ورزشی به جمع بندی نرسیده اند. هدف تحقیق حال حاضر تاثیر دو نوع طرز مصرف کافئین بر پرش و چابکی بازیکنان پسر تنیس روی میز بود. روش تحقیق: ۱۲بازیکن پسرتنیس روی میز( با میانگین سنی ۱۶,۴±۳,۵سال، قد ۱۶۵,۱±۶,۸ سانتی متر و وزن ۶۳,۳۵±۵,۶۵ کیلوگرم) به صورت داوطلبانه با طرح متقاطع در این تحقیق شرکت کرده و در طی ۴جلسه به صورت تصادفی در ۴شرایط مجزا(خوردن قهوه با کافئین، خوردن قهوه بدون کافئین، دهانشویه قهوه ی با کافئین و دهانشویه ی قهوه ی بدون کافئین) قرار گرفتند. در هر جلسه آزمون های پرش سارجنت و چابکی ایلینویز گرفته شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های مکرر یک راهه و در ادامه برای بررسی دقیق تفاوت ها از آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. سطح معنی داری P≤۰/۰۵در نظر گرفته شد. یافته ها: خوردن قهوه ی کافئین دار بر پرش سارجنت، تاثیر معنا داری دارد و همچنین دو نوع طرز مصرف کافئین بر چابکی ایلینویز تاثیر معناداری ندارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان گفت دو نوع طرز مصرف کافئین می تواند بر برخی شاخص های عملکردی تاثیر گذار باشد.

Keywords:

تنیس روی میز , توان انفجاری , چابکی , شاخص های عملکردی , کافئین