رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری با خودکارآمدی در جوانان

این مطالعه به دنبال تعیین این است که آیا حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی ، زمانی که تاثیر سایر متغیرها مانند استرس، سن ، جنسیت و معدل تجمعی (CGPA) کنترل می شوند پیش بینی کنندههای قابل توجهی برای تاب آوری، در بین جوانان هستند. تاثیر تعامل بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی بر تاب آوری، نیز مورد آزمایش قرار گرفت . نمونه مطالعه شامل ۳۷۷ دانشجوی سال اول مقطع کارشناسی محلی از دانشگاه دولتی اصفهان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی هر دو پیش بینی کننده معنادار تاب آوری، بودند، زیرا نمرات بالاتر در حمایت اجتماعی ادراک شده و در مقیاسهای خودکارآمدی تاب آوری، بالاتر را پیش بینی می کردند. اثر متقابل بین این متغیرها نیز مثبت و معنادار بود. تجزیه و تحلیل بیشتر با استفاده از مدل پروبیت مرتب نشان داد که وقتی دانش آموزی در سطوح حمایت اجتماعی ادراک شده و همچنین خودکارآمدی نمره بالاتری کسب کرد، احتمال قرار گرفتن دانش آموز در رده تاب آوری پایین را کاهش داد و احتمال قرار گرفتن در گروه تاب آوری متوسط و دسته بندی های بسیار انعطاف پذیر را افزایش داد. تاثیر متقابل در تمام دسته های تاب آوری، معنادار باقی ماند.

Keywords:

حمایت اجتماعی ادراک شده , تاب آوری , خودکارآمدی , دانش آموزان و دانشجویان