صفار، رقم جدید زودرس کلزا مناسب مناطق با محدودیت فصل کشت وکشت تاخیری در اقلیم های گرم جنوب و شمال ایران

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 100

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAFHC-12-1_002

تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1402

Abstract:

رقم صفار (لاین زابل ۱۰ب) حاصل گزینش به روش شجره ای از تلاقی Goliath×۱۹H است. بر اساس نتایج ارزیابی مقدماتی طی سال ۹۰-۱۳۸۹ این لاین زودرسی معنی داری (۱۳ روز) نسبت به سایر لاین های کلزا نشان داد. نتایج آزمایشات سازگاری در مناطق زابل، دزفول، بهبهان، بوشهر، گرگان،گنبد، ساری و مغان طی سال های ۹۲-۱۳۹۰، نشان داد عملکرد دانه آن با رقم شاهد آرجی اس تفاوت معنی دار نداشت ولی از زودرسی بالایی برخوردار بود. رقم جدید نسبت به رقم شاهد آرجی اس از واریانس رتبه پایین تری برخوردار بود که نشان دهنده نوسان کمتر عملکرد و پایداری آن در سال ها و مناطق مختلف است. این لاین با داشتن طول دوره رویش ۱۶۵ روز نسبت به رقم شاهد آرجی اس، ۱۲ روز زودرس تر در مناطق گرم جنوب و شمال بود. درصد روغن رقم جدید، ۴۳/۱۵ درصد بود که با رقم شاهد تفاوت معنی دار نداشت اما از نظر دارا بودن مقادیر بیشتر اسید چرب اسید اولئیک و مقادیر کمتر اسید لینولنیک برتر بود. واکنش مزرعه ای رقم جدید به بیماری اسکلروتینیای ساقه حاکی از تحمل نسبی مناسب در اقلیم شمال بود به گونه ای که با رقم آرجی اس تفاوت معنی دار داشت. این لاین با توجه به ویژگی های برجسته زودرسی، پایداری در عملکرد، امکان فرار از خشکی و گرمای آخر فصل، کاهش حداقل یک نوبت آبیاری و یکنواختی در رسیدگی در سال ۱۳۹۷ به نام رقم «صفار» نامگذاری و برای کشت های تاخیری و مناطق گرم با فصل رشد کوتاه در اقلیم های گرم جنوب و شمال کشور نظیر جنوب کرمان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خوزستان و گرگان توصیه شد.

Authors

حمید رضا فنایی

استاد، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

حسن امیری اوغان

دانشیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

محمد حسین عالم خومرام

مربی، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.

امیر خسرو دانایی

مربی، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.

عبدالحسین عسکری

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.

غلامرضا قدرتی

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی دزفول، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.

نرجس کازرانی

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بوشهر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

ابوالفضل فرجی

استاد، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.

ابراهیم هزارجریبی

مربی، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.

ولی الله رامئه

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران.

صابر سیف امیری

مربی، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران.

سیامک رحمانپور

استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

فرناز شریعتی

استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

امیر حسین شیرانی راد

استاد، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

حسین صادقی

استادیار، موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

احمد آیین

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران

محمد خواجه داد کشته گر

کارشناس، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران.

مانی معرفت زاده خامنه

کارشناس، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Ali, N., Javidfar, F., Yazdi Elmira, J., and Mirza, M. ...
  • Alizadeh, B., Yazdandust Hamedani, M., Rezaei Zad, A., Azizinia, Sh., ...
  • Campbell, D., and Kondra, Z. ۱۹۷۸. Relationships among growth patterns, ...
  • Danaei, A. Kh. ۲۰۱۳. The effect of different planting dates ...
  • Fanaei, H. R., Amiri Oghan, H., Alem khumaram, M. H., ...
  • Fanaei, H. R., Ghanbari, A., Akbari Moghadam, H., Solouki, M., ...
  • Fanaei, H. R., Roudi, D., and Khajadad Keshtegar, M. ۲۰۱۶. ...
  • Fanaei, H. R., and Sarani, M. ۲۰۱۴. Technical and applied ...
  • FAO. ۲۰۲۰. Agricultural Data, FAOSTAT. Available at food and agriculture ...
  • Francis, T. R., and Kanenberg, L. W. ۱۹۸۷. Yield stability ...
  • Kang, M., and Pham, H. ۱۹۹۱. Simultaneous selection for high ...
  • Kaushik, N., and Agnihotri, A. ۱۹۹۷. Evaluation of improved method ...
  • Mohammadi, S. A., Moghadam, M., Rezaei, A., Soltani, A., and ...
  • Masood, T., Gilani, M. M., and Khan, F. A. ۱۹۹۹. ...
  • Rahmanpour, S., Backhouse, D., and Nonhebel, H. M. ۲۰۱۱. Reaction ...
  • Shirani Rad, A. H. ۲۰۰۲. Rapeseed. Deputy director of human ...
  • Yang, C., Gan, Y., Harher, K. N., Kutcher, H. R., ...
  • نمایش کامل مراجع