اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خودنظم بخشی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر یزد

ازوظایف اصلی آموزش و پرورش درهر کشوری انتقال میراث فرهنگی جامعه، پرورش استعدادهای دانش آموزان و اماده کردن آن ها برای شرکت فعال در جامعه است، بنابراین آموزش و تعلیم و تربیت افرادبه منظور تصدی امورمختلف امری ضروری است. که یکی از این آموزش ها، آموزش مهارت های اجتماعی است لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خود نظم بخشی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه صورت گرفت. پژوهش حاضر به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون بوده واز نظر منظر هدف، کاربردی و از منظر زمانی گذشته نگر و از نظر ماهیت داده ها کمی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر یزد بود که تعداد آن ها حدود ۳۵۰۰ نفر براورد شده است. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای است بدین صورت که از میان مدارس دخترانه دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر یزد به صورت تصادفی سه مدرسه انتخاب واز هر مدرسه ۱۰ نفر انتخاب و در نهایت این سی نفر بر مبنای ملاک های ورود و خروج به دو گروه ۱۵ نفری معادل تقسیم شدند روش جمع آوری داده ها جهت بررسی فرضیات میدانی و ابزار آن پرسشنامه های خودنظم بخشی تحصیلی افروز ۱۳۸۶ خودکارآمدی تحصیلی جینگ ومورگان ۱۹۹۹ و پروتکل آموزش مهارت اجتماعی مستعلمی وهمکاران ۱۳۸۴ بود. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و تحلیل کواریانس بررسی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر خودنظم بخشی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر خودنظم بخشی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های اجتماعی , خودنظم بخشی تحصیلی , خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموزان دختر , شهر یزد