بررسی ارتباط بین نگهداشت وجه نقد اضافی ومدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این تحقیق بررسی تأثیر نگهداشت وجه نقد اضافی بر مدیریت سود می باشد. مدیریت وجه نقد با محدود کردن سطوح وجه نقد در شرکت، با سرمایه گذاری در پروژه های سرمایه گذاری سود آور باعث افزایش ارزش منافع مالی صاحبان سرمایه خواهد شد. وجه نقد باید در سطحی نگهدای بشود که بین هزینه نگهدار بودجه نقد و هزینه وجه نقد ناکافی تعادل برقرار شود. در این مقاله تأثیر وجوه نقد اضافی بر بازده سهام شرکتها و در نتیجه مدیریت سود مورد بررسی قرار گرفته است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش آماری داده های ترکیبی با بررسی اطلاعات مالی 112 شرکت (672 سال- شرکت) غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای 84-89 استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که وجه نقد اضافی تأثیر مثبت بر بازدهی سهام و به تبع آن بر مدیریت سود داشته است. همچنین، یافته ها نشان می دهند که عملکرد بازار سهام شرکت هایی که دست به انباشت وجه نقد اضافی می زنند با اقلام تعهدی رابطه منفی دارد و این عامل تأثیر معنی داری بر بازده شرکتها نداشته است. بعبارت دیگر وجوه نقد اضافی در هر دوره تأثیرات منفی خود را تنها در همان دوره بر جای می گذارد و این تأثیرات به دوره های آتی منتقل نمی شود.

Keywords:

وجه نقد اضافی , مدیریت سود , اقلام تعهدی , بازده سهام , اندازه شرکت