برنامه ریزی محیطی با استفاده از فن تحلیل مناسبت محیطی برای توسعه جدید در نواحی قابل تخریب، پاکسازی و توسعه مجدد در ناحیه خرد شهری: منطقه 17 شهرتهران به عنوان نمونه موردی

محیط زیست طبیعی توان اکولوژیکی محدودی برای استفاده انسان از آن دارد. در برخی از فضاها ، کمترین خسران مهیای بالاترین توسعه است و در برخی دیگر کمترین توسعه در آن منجر به تخریب زیاد محیط زیست می شود. برنامه ریزی محیطیفعالیتی است که می تواند به عنوان آغاز فعالیت هایی برای هدایت و کنترل، کشف، انتقال، توزیی و دفی 2 منیاب از طریق راه هایی که فعالیت های انسانی را پایدار کرده و شکست 3 فرایندهای کالبدی، بوم شناختی و اجتماعی را کمینه سازد تعریف شود.برنامه ریزی محیطی با هدف پایداری و داشتن زمینه هایی چون برنامه ریزی برای کاهش آلود گی هوا، آ و جز آن ابیاریاست برای رویارویی با مشکلات ناشی از اثرات آلود ی های محیط زیستی در شهرها. تحلیل مناسبت محیطی ابزاری است که با هدف کاه آثار مخر بر محیط طبیعی، کالبدی و اجتماعی از یک سو و کاه آثار منفی محیط یادشده بر انسان از سویدیگر در برنامه ریزی محیطی نواحی نیازمند توسعه مجدد بکار می رود. بدین ترتیب، بکار گیری این فن برای تعیین مناسبترین کاربرد فضای شهری در زمین های نیازمند توسعه مجدد در فرایند برنامه ریزی محیطی نواحی خرد شهری، ضرورت دارد.نواحی نیازمند توسعه مجدد در منطقه 71 شهر تهران، زمین های نیازمند تخریب و توسعه مجدد، زمین های خالی، زمین هایبا کاربرد غیر شهری و نیز کاربردهای ناساز ار می باشند. هدف از بکیار یری ایین رهیافیت برنامیه رییزی، کارآمیدی اقتصادی توسعه در منطقه، ارتقا آسای سکونت، ارتقای کیفیت سکونت و تعادل بوم شناختی درون منطقه می باشد. به دلییل اهمیتفعالیت مسکونی در این منطقه، فن تحلیل مناسبت محیطی در فضاهای نیازمند توسعه مجدد بیرای کیاربرد فعالییت مسکونیبکار رفته می شود. بدین ترتیب، برونداد این فرایند برنامه ریزی، تعیین مناسب ترین فضاهای شهری برای اختصاص دادن به فعالیت مسکونی در منطقه 71 شهر تهران می باشد.

Keywords:

برنامه ریزی محیطی , تحلیل مناسبت محیطی , نواحی نیازمند توسعه مجدد , , روش امتیاز دهی شده فعالیت مسکونی , فعالیت خدمات رفا هی