بررسی تاثیر پاندومی کرونا بر سلامت روان ، حمایت اجتماعی و خود کارآمدی معلمان شهر مشهد

کروناویروس (۱۹(COVID- نه تنها از نظر فیزیولوژیکی افراد را تحت تاثیر قرار داده است ، بلکه تاثیرات نامطلوب جدی بر سلامت روان نیز داشته است . از دست دادن زندگی باعث ترس و اضطراب شده است که جنبه روانشناختی شیوع ۱۹COVID- است . در این مطالعه ، با هدف بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده در رابطه بین ادراک عمومی خودکارآمدی معلمان و ترس آنها از کووید-۱۹ انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۳۰۰ استاد مشهدی آموزش پایه از هر دو جنس . ۲۱۰ نفر زن و ۹۰ مرد می باشد. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس ترس از ۱۹COVID-، مقیاس سلامت روان و خودکارآمدی عمومی و مقیاس حمایت اجتماعی چند بعدی درک شده است . در این مطالعه مشخص شد که ۱۹COVID- تاثیر منفی بر خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده دارد که نتیجه می گیریم که حمایت اجتماعی و خودکارآمدی پیش بینی کننده سلامت روان در معلمان مشهدی است . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حمایت اجتماعی عملکردی ۱۱Duke-UNK- استفاده شد. کلیه اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسشنامه مجازی دریک صفحه گسترده مایکروسافت اکسل وارد شده و سپس به برنامه آماری IBM SPSS برای ویندوز نسخه ۰.۲۵ صادر شد. ابتدا آمار توصیفی با هدف تجزیه و تحلیل توزیع داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . تجزیه و تحلیل پیش بینی از طریق رگرسیون خطی انجام شد. نتایج نشان می دهد که بین حمایت اجتماعی ، GSE و سلامت روان در محل کار رابطه معنی داری وجود دارد. به طور مشابه ، تحلیل رگرسیون چندگانه تایید می کند که حمایت اجتماعی و خودکارآمدی متغیرهایی هستند که به طور قابل توجهی کیفیت را پیش بینی می کنند. در نتیجه ، حمایت اجتماعی ادراک شده تاثیر منفی ترس از کووید را بر خودکارآمدی عمومی کاهش می دهد. با این حال، مشخص شد که ترس از ۱۹COVID- تاثیر منفی بر خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی دارد.

Keywords:

کرونا , پاندمی (همه گیری ) , معلمان , سلامت روان , حمایت اجتماعی , خودکارامدی