بازشناسی ریشه های طبیعت گرایی درمعماری مسکونی ایران مورد مطالعه معماری مسکونی حاشیه دریایی خزر

خانه مفهوم و پدیده نخستینی است که وجود بشرازدیروز تا امروز بصورت پیوسته و وابسته با آن همراه بودها ست چراکه هرجا زندگی انسان جریان داشته خانه نیز جز جدایی ناپذیر آن بودها ست و به این لحاظ معماری خانه نیز درتمدن های مختلف با حساسیت و جذابیت های مختلفی دنبال می شده این موضوع تا به آمجا اهمیت داشته که ضرورت این حساسیت بصورت جنبه نمادینی تبدیل شده و هرملیتی سعی برآن داشته که با نشانه و الگوهای فرهنگی مختص به خود به نوعی توجه اش را به این موضوع نشان میدهد براین اساس میتوان گفت که معماری بیشترازهرهنری با فرهنگ انسانی مرتبط است بشرهمواره نیازمند فضایی بوده است که اورا درمقابل تاثیرات محیطی محافظت کند این نیاز ازابتدای زندگی تا به امروز تغییرات چندانی نداشته و به بیان دیگر فضای معماری خانه مکان یا ظرفی است که درآن بخشی ازفعالیت های مربوط به زندگی بشر صورت می پذیرد و با زندگی انسان رابطه ایی ناگسستنی دارد. دراین مقاله سعی شده است تا مقطع شهرنشینی مدرن ایران را مورد چالش قرار داده و درعوض تاثیر پذیری معماران سنتی بومی ایران را ازطبیعت مورد بررسی قراردهیم

Keywords:

انسان , معماری و طبیعت , محیط , اقلیم , سکونت , فرم , خانه