حدود اراده طرفین بیع در ترسیم گستره مسئولیت با نگاهی بر کنوانسیون بیع بین الملل کالا

اسناد بین المللی از جمله کنوانسیون بیع بین المللی کالا به واسطه وضع قواعد متحدالشکل از حیث تئوری مورد توجه سایر نظام های حقوقی قرار می گیرند. مسئولیت، به عنوان اصلی ترین اثر نقض تعهدات قراردادی در خصوص بیعی که بر بستر کنوانسیون بیع بین المللی کالا تشکیل گردیده، فروض مختلفی را مطرح می نماید. تحقیق پیش رو در پی یافتن پاسخی بر این پرسش انجام گرفت که طرفین قرارداد بیع متکی بر CISG تا چه اندازه در ترسیم حدود مسئولیت از حیث توزیع، تحدید و اسقاط آن دارای اراده ای نافذ خواهند بود. گرچه کنوانسیون بیع بین المللی کالا مانند سایر ا سناد بین المللی توجه ویژه ای به اصل حاکمیت اراده دارد، لیکن به نظر می رسد این دایره نفوذ اعمال اراده با استثنائاتی محدود گردیده است. این محدودیت ممکن است بواسطه تعارض با اصولی باشد که مقررات کنفوانسیون بر پایه آن شکل گرفته و روح حاکم بر این سند بین المللی دلالت بر اتکای قابل توجه به اصول مذکور دارد. از سوی دیگر به نظر می رسد آزاد گذاردن اراده افراد در اسقاط مسئولیت اگر ناظر بر سلب مسئولیت در فرض عدم ایفای تعهدات اصلی طرفین گردد، نمی تواند موجد اثر باشد چه آنکه شناسایی این قبیل توافقات ممکن است در تعارض با قصدی قرار گیرد که منشاء اصلی هر عقدی می باشد. حال باطرح این پرسش اصلی که دایره نفوذ توافقات در وادی مسئولیت براساس مقررات کنوانسیون تا کچا مورد حمایت این سند متحدالشکل بین المللی است در پی استخراج پاسخی نزدیک به صواب برای پرسش های مطروحه خواهیم بود.

Keywords:

نفوذ اراده در کنوانسیون بیع بین المللی کالا , مسئولیت قراردادی , ا صول حاکم بر کنوانسیون بیع بین المللی کالا , توزیع مسئولیت در روابط قراردادی