بهبود مدیریت املاک و مستغلات در بخش عمومی

کاهش اندازه بخش های دولتی موجب ایجاد تغییرات اساسی در اندازه و شکل دولت ها در سراسر جهان می شود.
اثر این تغییر در تقاضا برای بسیاری از ساختمان ها و عمارت های دولتی نمود یافته است؛ چرا که وجود نیروی کار
کمتر منجر به کاهش نیاز برای املاک و مستغلات می شود. اعمال اصلاحات با هدف توسعه شیوه های کاری
دقیق تر و هوشمندانه تر، رهبران دولت ها را وادار می سازد تا نه تنها در بخش های مرکزی، بلکه در همه سطوح
محلی، سایت های عملیاتی و حتی خانه های بهداشت و درمان ۱ ، نگاهی ژرف تر به پایه دارایی های خود بیندازند.
درحالی که دولت ها درحال جست وجوی ساختارهای سازمانی پویاتر و متراکم تر برای امکان پذیر نمودن فعالیت
تیم های مجری پروژه هستند، نیازهای ایشان به دارایی ها نیز تغییر می کند. تلاش برای بهبود مدیریت دارایی ها امر
ساده ای نیست؛ زیرا هر دولت با مجموعه ای از موانع منحصربه فرد درخصوص بهبود مدیریت املاک مواجه است. با
این حال، پنج عامل حیاتی موفقیت که در اصل از طریق مطالعه ای در باب املاک و مستغلات مربوط به مقامات -
بخش دولتی کشور انگلستان شناسایی شده است بینش های جهانی مرتبط با استراتژی های هوشمند املاک را ارائه -
می نماید. در این استراتژی ها بودجه های کاهشی ۱ و تغییر نیازها ۱ مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

مدیریت املاک و مستغلات , بخش عمومی , مدیریت استراتژیک , مدیریت اموال دولتی