بررسی رابطه سبک های یادگیری با میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه شهر مهاباد

هدف از تحقیق تبیین رابطه بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه شهر مهاباد در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، همبستگی و علی مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش آموزان دوره متوسطه شهر مهاباد می باشند. از بین تمامی دانش آموزان تعداد ۱۰۵ نفر بصورت روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند که ۵۵ نفر آنان دختر و ۵۰ نفر دیگر نیز پسر بودند. ابزار پژوهش در این تحقیق پرسش نامه سبک های یادگیری کلب می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های همبستگی پیرسون و ازمون t مستفل دو گروهی استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که در مورد فرضیه اول، بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان رابطه وجود دارد با توجه به مقدار ضریب همبستگی بین دو متغیر برابر با ۰/۱۶۳ در سطح ۰/۰۵ معنی دار می باشد و فرضیه اول تایید می شود. در مورد فرضیه دوم، بین سبک های یادیگری دانشجویان دختر و پسر تفاوت وجود دارد با توجه به نتایج بدست آمده t محاسبه شده ۱/۲۳۴ در سطح معنی داری ۰/۱۵۷ فرضیه دوم تایید نمی گردد. در ارتباط با فرضیه سوم، بین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر و پسر تفاوت وجود دارد. چون t محاسبه شده ۲/۳۵۶ در سطح معنی داری ۰/۰۵ مطلوب می باشد، لذا فرضیه سوم تایید می گردد. در ارتباط با فرضیه چهارم، بین سبک های یادگیری دانش آموزان و رشته تحصیلی آنان تفاوت وجود دارد، با توجه به نتایج بدست آمده ۰/۵۰۷ در سطح معنی داری ۰/۶۰۴ فرضیه چهارم تایید نمی گردد.

Keywords:

سبک های یادگیری , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان