اثربخشی رویکرد درمانی پارادوکسی برعملکرد حافظه فعال و باورهای وسواسی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی رویکرد درمانی پارادوکسی بر عملکرد حافظه فعال و باورهای وسواسی افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی صورت گرفت. روش کار: طرح تحقیق حاضر، نیمه ازمایش به همراه گروه های ازمایش و گواه با طرح پیش ازمون و پس ازمون است. جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر قم در سال ۱۴۰۲ بودند که از بین آنان براساس روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در گروه های آزمایش ۲۰ نفر و گواه ۲۰ نفر جای دهی شدند و به آزمون حافظه فعال N-Back و پرسش نامه باورهای وسواسی OBQ-۸۷ پاسخ دادند. جلسات پارادوکس درمانی در طی ۶ جلسه ۶۰ دقیقه ای بر روی اعضای گروه ازمایش اجرا شد و هم چنین داده ها نیز توسط تحلیل کوواریانس و به وسیله نرم افزار SPSS۲۶ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، اثرات رویکرد درمانی پارادوکسی بر عملکرد حافظه فعال و باورهای وسواسی معنادار بده است و ضرایب مجذور اتا نیز نشان داد که ۲۶ درصد از واریانس عملکرد حافظه فعال و ۴۴ درصد از واریانس باورهای وسواسی در افراد دچار اختلال وسواس فکری عملی توسط متغیرهای گروه بندی (گروه های آزمایش و گواه تبیین می شود. نتیجه گیری: بنابراین، اجرای رویکرد درمانی پارادوکسی روشی موثری در جهت بهبود عملکرد حافظه فعال و کاهش باورهای وسواسی بیماران OCD است.

Keywords:

رویکرد درمانی پارادوکسی , حافظه فعال , باورهای وسواسی , اختلال وسواس فکری - عملی