اثربخشی درمان هیجان مدار بر بهزیستی روان شناختی، انزوای اجتماعی و اضطراب مرگ سالمندان شهرستان ساری

پژوهش حاضر با عنوان اثربخشی درمان هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی، انزوای اجتماعی و اضطراب مرگ درسالمندان شهرستان ساری، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماریتمامی سالمندان ۶۰ سال به بالا مراجعه کننده به مرکز نگهداری و سرای سالمندان مهرآوران شمال شهرستان ساریبه تعداد ۴۸ نفر بود. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از سالمندان ۶۰ سال به بالا که با روش نمونه گیری تصادفی سادهدر دو گروه (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) انتخاب شده بودند که گروه آزمایش با درمان هیجان مدارتحت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام شدودرصورتی که گروه کنترل، مداخله ای دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده ها۳ پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)، انزوای اجتماعی راسل، پیلوا وکورتونا (۱۹۸۰) و اضطراب مرگتمپلر (۱۹۷۰) بود. روشها تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی داده ها از شاخص های آماری میانگین و انحرافمعیار، و در بخش استنباطی ازتحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکوا) و چند متغیری (مانکوا) با استفاده از نرم افزارSPSS ۲۵ مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که درمان هیجان مدار بر بهزیستی روان شناختی، انزوای اجتماعی و اضطراب مرگ سالمندان تاثیر دارد.

Keywords:

اضطراب مرگ , انزوای اجتماعی , بهزیستی روان شناختی , درمان هیجان مدار