اثربخشی آموزش مهارته ای شناختی اجتماعی برخودکارآمدی تحصیلی و خودپنداره مثبت دانش آموزانمبتلا به اختلال یادگیری

این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مهارت های شناختی اجتماعی برخودکارآمدی تحصیلی و خودپنداره مثبت دانش آموزان مبتلا بهاختلال یادگیری انجام گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوعپیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری تحقیق شامل پسر مقطع ابتدایی شهر زاهدان که به مراکز اختلال یادگیری درسال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ ارجاع شده اند که تعداد ۳۰ نفر به صورتهدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواهتقسیم شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه خودپندارهمثبت (فضلی، ۱۳۷۳ )، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (جینکز و مورگان،۱۹۹۹ ) و برنامه آموزش مهارت های شناختی اجتماعی (کارپنتر، - ۲۰۰۲ )استفاده گردید. نتایج نشان داد بین انگیزش خودمختار و پایستگیتحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج نشان دادآموزش مهارت های شناختی اجتماعی بر خودکارآمدی تحصیلی دان شآموزان مبتلا به اختلال یادگیری تاثیر مثبت و معناداری داشت وخودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری را بهبودبخشیده است. همچنین آموزش مهارت های شناختی اجتماعی برخودپنداره مثبت دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری تاثیر مثبتو معناداری داشت و خودپنداره مثبت آنها را افزایش داده است.

Keywords:

مهارت های شناختی اجتماعی , خودکارآمدی تحصیلی , خودپنداره مثبت , اختلال یادگیری.