ارزیابی آسیب شناسی شادی و ایستایی دانش با رویکرد پدیدارشناسیدر پیام نور استان قم(مطالعه موردی دانشجویان و اساتید روانشناسی )

هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی شادی و نشاط و ایستایی دانش در دانشگاه پیام نور استان قم با رویکرد پدیدارشناسی است.روش شناسی پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی با رویکرد پدیدار شناختی می باشد و داده ها با استفاده از نمونه گیری هدفمندو مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۲۲ مشارکت کننده گردآوری شد و به روش کلایزی و همچنین آزمون t تحلیل گردید.یافته ها: یافته ها به شناسایی و طبقه بندی شاخص های شادی و ایستایی دانش و ارائه تعریفی مرجع از "شادی و نشاط و ایستاییدانش " منجر گشت. همچنین نشان داد که بین شادی و جنسیت و وضعیت اقتصادی اعضای دانشگاه پیام نور استان قم رابطهمعنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: مقایسه وضعیت موجود شادی و ایستایی دانش با وضعیت مطلوب ترسیم شده، موجب بازنمایی فاصله قابل توجهشادی و ایستایی حاکم بر مرکز دانشگاهی فعلی پیام نور استان قم با شادی و ایستایی علمی ممکن و مطلوب گردیده است.درنهایت ضمن شناسایی علل احتمالی بروز افت شادی و ایستایی دانش در پیام نور استان قم، راهکارهایی عملیاتی برای برون رفت از این وضعیت و زمینه سازی حرکت در مسیر «مرجعیت علمی» ارائه گردید.

Keywords:

ایستایی , شادی , تولید علم , پدیدار شناختی , پیام نور استان قم , روانشناسی