رابطه مصرف گرایی اخلاقی با توسعه پایدار زیستی

سالانه انبوهی از زباله در اثر مصرف غیر مسئولانه شهروندان در سطح شهر تولید در طبیعت رها می شود و همین امر زندگی شهروندان را با مخاطرات زیستی همراه می سازد. لذا این تحقیق با هدف اصلی شناسایی مولفه مصرف گرایی اخلاقی شهروندان انجام شده است. برای این منظور با استعانت از نظریات مصرف گرایی پیربوردیو وتورتستاین وبلن با روش مصاحبه نیمه استاندارد اقدام به جمع آوری داده گردید. تجزیه و تحلیل داده های کیفی با تکنیک ساختارگرایی SLT انجام شد. جامعه آماری شامل شهروندان سه دهک شهر اردبیل، که با روش نمونه گیری نظری انتخاب گردیدند. بالاخره بعد از مصاحبه با ۹۰ نفر و تا رسیدن به دهک جامعه، مصرف مسئولانه و غیر مسئولانه وجود دارد ولی به لحاظ شدت و تکثر، می توان گفت مصرف گرایی اخلاقی شهروندان دهک دوم (نیمه برخوردار) از دهک های اول و سوم بیشتر است به حفظ محیط زیست کمک می کنند. از طرفی سواد محیط زیستی و مطالعه برای توسعه زیر ساخت ها در دهک دوم بیشتر بود.

Keywords:

مصرف , مصرف گرایی اخلاقی , توسعه پایدار زیستی