نقش مثبت اندیشی و خودتنظیمی در رضایت شغلی معلمان دوره ابتدایی شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی نقش مثبت اندیشی و خودتنظیمی در رضایت شغلی معلمان دوره ابتدایی شهر اصفهاان انجام شد. جامعهآماری معلمان مدارس غیرانتفاعی دوره ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۰۳ - ۱۴۰۲ بودند که ۲۵۰ نفر به صورت تصادفی انتخابشدند. نمونه آماری به پرسشنامه های رضایت شغلی مینه سوتا (۱۹۶۷)، افکار خودآیند مثبت اینگرام و ویسنیکی (۱۹۸۸) و خودتنظیمیمیلر و براون (۱۹۹۹) پاسخ دادند. تحلیل داده ها نشان داد که مثبت اندیشی و رابط مثبت و معنادار با رضایت شغلی داشته به گونه ای کهقادر به پیش بینی ۵۱ درصد از واریانس رضایت شغلی بودند. با توجه به اینکه معلمان دوره ابتدایی با کودکان دارای محدوده سنی ۷ الی۱۳ سال مواجه بوده و این محدوده سنی حساس در زندگی هر فردی می باشد، از این رو نظر به اینکه معلمان نقش موثری در تربیتکودکان دارند؛ توجه به متغیرهای بررسی شده در پژوهش حاضر به مسئولین پیشنهاد می شود.

Keywords:

خودتنظیمی , دوره ابتدایی , رضایت شغلی , مثبت اندیشی , معلمان